Mijn Hond Quasar is een echte waterrat…overal vindt hij wel een plasje om in te kunnen duiken. Of er dan veel of weinig modder in zit…het maakt hem niets uit. Regelmatig heb ik na afloop van onze canitrail of caniwalk een witte herder met zwarte sokjes, buik en kop. Maar in de zomerperiode ben ik daar extra voorzichtig mee.
c

Water tijdens een Canitrail is essentieel voor zowel de hond als de mens. Een hond drinkt gemiddeld 50-60 ml water per kilogram lichaamsgewicht per dag. Maar niet alle water is geschikt voor je hond. Er is namelijk een duidelijk verschil tussen stilstaand water en stromend water. En er is een belangrijk verschil tussen water in de winter en water in de zomer. Ook de temperatuur van het water is van invloed; honden hebben vaak een voorkeur voor water op kamertemperatuur. Van te veel water ineens en te koud water drinken kan een hond diarree of maagproblemen krijgen. Dus idealiter geef je je hond kleine hoeveelheden lauw water.

c
Opvouwbare Waterbak of Drinkslang
Om water te kunnen drinken vouwt een hond zijn tong om tot een soort lepeltje waarmee hij het water naar binnen schuift. Het water dat je in een opvouwbaar bakje doet kan je hond dan ook op natuurlijke wijze naar binnen schuiven. In je racevest kun je in een waterzak van 1,5 liter of 2 liter veel water meenemen, maar het drinken uit zo’n waterslang vraagt de nodige oefening voor je hond. Het water komt via het waterslangetje rechtstreeks in z’n keel en vaak ook met de nodige druk. Veel honden hebben hier moeite mee omdat het een niet natuurlijke manier van drinken is. Veel honden heb ik zien kokhalzen omdat ze het water zoals die op deze manier wordt toegediend niet goed kunnen wegkrijgen.
c

Kraanwater; Niet alle honden vinden kraanwater lekker om te drinken. Het is heel goed mogelijk dat dat komt omdat ze het chloor dat aan kraanwater is toegevoegd om het voor ons mensen veilig te maken kunnen ruiken. Maar ook omdat het kraanwater niet op kamertemperatuur is en dus te koud is om te drinken. Mocht je onderweg in de natuur of op een terrasje een buitenkraan tegenkomen laat dan in eerste instantie de kraan eerst even een minuut goed doorlopen. Zo voorkom je dat je hond oud stilstaand water binnenkrijgt. Vooral in de zomer kan de watertemperatuur oplopen tot 30-40 graden.
c

Mineraalwater is het alternatief voor de honden op plekken waar geen goed kraanwater  en/of natuurlijk water te vinden is. Flessenwater bevat meestal minder mineralen dan leidingwater, dus is het wel beter voor je hond. Er is dus geen probleem dat honden mineraalwater drinken om te hydrateren.

Veel mensen die in gebieden wonen waar kraanwater van slechte kwaliteit is, geven hun huisdieren mineraalwater. Het mag dan wel duurder zijn, maar op deze manier kunnen nierziekten en andere soortgelijke problemen effectiever worden vermeden.
c

Regenwater – mijn hond is er dol op. Hij geeft er zelfs de voorkeur aan boven vers kraanwater. Over het algemeen zal je hond niet snel ziek worden van regenwater. Hun immuunsysteem is gewend geraakt aan het drinken en eten van minder hygiënische dingen, en hun maagzuur is sterker waardoor er minder schadelijke bacteriën overleven.  De locatie van de plas heeft wel een grote invloed op de mogelijke gevaren die deze met zich meebrengt voor je hond. Plassen op de stoep die vrij zijn van strooisels, dierlijke uitwerpselen, urine en verontreinigingen zoals motorolie vormen geen enkel gevaar voor honden. Plassen in parkeergarages kunnen verontreinigd zijn met motorolie en benzine of diesel van voertuigen. Als een hond of ander dier met een ziekte zoals leptospirose in de plas heeft geplast, loopt je​​ hond het risico diezelfde ziekte op te lopen.

Regenwater is in principe veilig voor honden om te drinken, mits de waterplas niet langer dan een paar dagen oud is.  Water dat stilstaat kan worden vervuild door allerlei bacteriën en parasieten van wilde dieren en hoe langer het water stilstaat hoe groter dit risico is.

Stilstaand water
Water dat beweegt, zoals beken en rivieren, bieden meestal geen goede omgeving voor bacterievorming. Aan stilstaand water, groot of klein, kleeft altijd een groot risico! Als water warm wordt, vermeerderen eventuele schadelijke bacteriën zich. Voor honden met een verzwakt immuunsysteem of hele jonge honden kan dat ernstige gevolgen hebben.

In Nederland ligt een groot netwerk aan sloten: maar liefst 330.000 kilometer. De kwaliteit van het water in veel sloten is slecht volgens een onderzoek van het NIOO tijdens de jaarlijkse slootjesdagen half juni. De vervuiling in het water komt onder meer door mest, bestrijdingsmiddelen, rioolwater en medicijnresten. De waterkwaliteit bleek het minste in Midden-Nederland. Toch vonden de deelnemers aan de slootjesdagen ook daar fraaie slootjes, met watertorren en salamanders. Slootjes zijn heel divers, en daardoor kunnen er vlak bij elkaar in de buurt grote verschillen in kwaliteit zijn. De resultaten van de slootjesdagen kun je terugvinden op de website van het NIOO.

Met name ondiep stilstaand zuurstofarm water dat in de zomer al snel warmer wordt als 20 graden Celsius is een plek waarin bacteriën en parasieten zich snel vermenigvuldigen.  Wat kun je zoal in stilstaand water verwachten: 

a.Botulisme is een ziekte die veroorzaakt wordt door de bacterie Clostridium botulinum, die gifstoffen (toxinen) afgeeft die verlammingen kunnen veroorzaken. Deze bacterie komt bij hoge watertemperaturen (watertemperatuur 20-25 graden Celsius) met weinig zuurstof voor en maakt vooral (water-)vogels en vissen tot slachtoffer. Deze kadavers kunnen hoge hoeveelheden toxinen bevatten. Door het opeten van deze besmette kadavers kunnen honden zéér ernstig ziek worden.

Botulisme kenmerkt zich door verlamming, de hond krijgt spierzwakte en voelt zich niet lekker. Hij zal stoppen met eten en het slikken wordt steeds moeilijker; uiteindelijk zal ademhalen ook steeds moeizamer gaan, omdat de ademhalingsspieren verlammen.
c

b.Blauwalg komt voor in stilstaand zoet en zout water met veel fosfor en stikstof dat in de zomerperiode vaak wat blauwig uitziet. Niet alle blauwalg is giftig. De bacteriën die dit veroorzaken produceren giftige stoffen die vooral het zenuwstelsel en de lever aantasten. Allerlei dieren kunnen hierdoor vergiftigd worden, zoals honden, katten maar ook vogels, vissen en vee. Als water met blauwalg opwarmt naar 20-30 graden vertonen ze een optimale groei.
Drinken van dit water of erin zwemmen kan bij leververgiftiging verschijnselen geven als braken, diarree, zwakte, shock, geelzucht en zelfs overlijden. Zenuwgiffen veroorzaken trillingen, sloomheid, toevallen, moeilijk ademen, blauwkleurende slijmvliezen en uiteindelijk mogelijk ook overlijden. Minder giftig blauwalg zal braken en diarree veroorzaken. Meestal is dit goed te behandelen en de dieren kunnen volledig herstellen.
c

c.Leptospirose, oftewel de ziekte van Weil, is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door Leptospira bacteriën. De bacterie komt via de urine van een besmet dier in stilstaand water terecht en vervolgens kunnen andere dieren besmet raken wanneer zij in dit water zwemmen.
Bij een besmetting vermenigvuldigen deze bacteriën zich in het bloed en veroorzaken bloedingen. De bacteriën gaan zich nestelen in organen (meestal nieren en lever), die daardoor slechter gaan functioneren. Bij de ernstige vorm kunnen de volgende symptomen optreden: maag-darmontsteking met braken en diarree (die bloederig kan zijn), geelzucht (oranje gele verkleuring van de slijmvliezen als gevolg van een verminderde leverfunctie), ernstige uitdroging, donkere urine en lusteloosheid. Enting biedt goede bescherming tegen deze ziekte.
c

d. Giardia is een eencellige parasiet (protozo) die wordt overgedragen via de ontlasting van geïnfecteerde dieren. Het zijn niet alleen honden die de Giardia-parasiet dragen. Uitwerpselen van knaagdieren, eekhoorns, katten, herten, bevers en vele anderen kunnen allemaal Giardia parasieten bevatten.
Veel voorkomende symptomen van een Giardia–infectie zijn maagklachten, braken, diarree, gebrek aan eetlust, gewichtsverlies en winderigheid.

Zout zeewater, natuurlijk heerlijk om op een warme zomerdag met de hond langs het strand te lopen en te genieten van je naar golven happende hond. Maar laat je hond geen zeewater binnen krijgen want dit zoute water is enerzijds te koud en anderzijds kan het uitdroging veroorzaken.
Zout heeft een irriterende werking op het slijmvlies van het maag-darmkanaal, met niet willen eten, braken en diarree als gevolg. De maag-darm klachten kunnen leiden tot uitdroging, te laag suikergehalte in het bloed en mogelijk zelfs tot een shock. Ook kunnen er klachten met betrekking tot het zenuwstelsel ontstaan: de hond wordt rusteloos, prikkelbaar en kan zelfs spiertrekkingen, toevallen of een sterk verhoogde lichaamstemperatuur krijgen. Uiteindelijk kan de hond in coma raken en overlijden.

Waterfilter
Welke maatregelen kun je nemen om te voorkomen dat mogelijke ziekteverwekkers in drinkwater, zoals virussen, bacteriën en protozoa, jullie lange canitrail bederven?
Natuurlijk kun je drie liter water meenemen in je rugzak voor jezelf en je hond en/of je hond zelf ook water laten dragen in z’n eigen rugzak. Maar wat als je daar niet voldoende aan hebt? Je kunt ervoor kiezen om een speciale waterfilter mee te nemen om water te zuiveren uit de natuurlijke zoetwater bronnen die je onderweg tegenkomt. Afhankelijk van jullie behoefte is de waterfilter op basis van actieve kool de beste om alle chemicaliën, bacteriën, virussen, pesticiden en zware metalen uit het water te filteren. Waterzuiveringstabletten op basis van chloor zijn voor licht vervuild niet troebel water ook uiterst effectief.
c

Zwemmen in stilstaan water
Tot slot is het in het voorjaar en in de zomer natuurlijk heerlijk om je hond te laten afkoelen door ze te laten zwemmen. Het kan helaas wel gevaarlijk zijn om in stilstaand water te zwemmen. Honden zwemmen vaak met de bek open en drinken van het water; ze zijn op die manier extra gevoelig voor vergiftigingen zoals die boven genoemd zijn.

Bij voorkeur laat je je hond zwemmen in stromend water of laat je ze afkoelen door met de pootjes in een stromend beekje te laten staan. Of je kijkt op de website www.zwemwater.nl waar een complete lijst met gecontroleerde zwemlocaties in Nederland te vinden is. Meestal staat hierop ook aangegeven of honden zijn toegestaan.

Symptomen na het drinken
Als je hond symptomen begint te vertonen na het drinken uit plassen of vijvers, kun je hem het beste laten nakijken door een dierenarts. Symptomen waar je op moet letten zijn:

• Braken
• Diarree (soms bloederig of stinkend)
• Lethargie
• Spierzwakte
• Buikpijn
• Gebrek aan eetlust
• Gewichtsverlies
• Ademhalingsproblemen
• Evenwicht -of coördinatieproblemen
• Epileptische aanvallen
• Pijn (vaak een gebolde rug)

Over het algemeen hebben honden slechts milde symptomen, maar elke hond kan ernstigere complicaties krijgen. Puppy’s, drachtige honden, honden met onderliggende gezondheidsproblemen en oudere honden lopen allemaal een groter risico op ernstige symptomen.
c

Tot Slot
Overal waar je naar toe gaat met de hond is het goed om je te beseffen wat de gevaren voor je hond zijn. Drinkt je volwassen super gezonde hond af en toe uit een ondiepe plas en heeft hij de dag erna wat last van diarree, dan is het goed om je hond in de gaten te houden en vooral veel ‘vers’ water aan te bieden om uitdroging te voorkomen. Houden de klachten aan dan ga je natuurlijk meteen naar de dierenarts om erger te voorkomen.    

Neem ten alle tijde voldoende water mee. In de zomermaanden misschien wel meer als in de wintermaanden. Als je je hond van pup af aan laat wennen aan het drinken uit een opvouwbare drinkbak, heb je daar later tijdens jullie langere Canitrails heel veel plezier van:)