Basisvaardigheden
Basisvaardigheden Canitrailen

Basisvaardigheden canitrailen
Zowel voor de hond als voor de mens is het werken aan de basisvaardigheden van het canitrailen essentieel om de sport blessurevrij te kunnen uitoefenen.

Naast het opbouwen van uithoudingsvermogen (duurvermogen) is techniek, core stability, souplesse, verzorging, teamwork en rust van groot belang. Je bent als canitrailer niet alleen gefocust op jezelf en je hond. Ook de omgeving is een belangrijke component waar je continu mee rekening dient te houden; denk aan de ondergrond, andere natuurbewoners, natuurlijke waterbronnen, weersomstandigheden, etc.

Maar het samen trailen van lange afstanden heeft nog een belangrijke mentale component, namelijk het kunnen loslaten van tijd en prestatie, zodat je ‘in het moment’ kunt lopen en genieten van het sporten in de natuur.

En dat blijkt voor veel ‘weglopers’ en ‘canicrossers’ geen makkelijke opgave.

  • Conditie

    Een belangrijk onderdeel van het canitrailen is de conditietraining. Bij inspanning wordt door anaerobe verbranding van glucose lactaat gevormd. Bij grote inspanning kan het lactaatgehalte in de spieren zo hoog worden dat er pijn en stijfheid ontstaat. Precies hetzelfde wat wij voelen na een paar flinke sprints. Het is eigenlijk een mechanisme om te voorkomen dat de spieren overbelast worden. Voldoende training zorgt er voor dat deze lactaatvorming wordt uitgesteld of overmaat lactaat wordt afgevoerd. Echter verhoogde lactaatspiegels zorgen ook voor verminderd coördinatievermogen. Juist in deze periode van vermoeidheid en verminderde coördinatie kunnen blessures ontstaan.

  • Coördinatie

    Een belangrijk deel van blessurepreventie is naast het trainen op conditie ook het trainen op coördinatie. Zonder coördinatie geen versnelling, geen spierkrachttoename en geen goede motoriek. Core-stability is de coördinatie tussen de houdings- en bewegingsspieren van de rug.

    Canitrailen in terrein waar veel hoogtemeters overwonnen moeten worden vraagt veel van jullie krachthoudingsvermogen en core-stability. Canitrailen heeft dan ook een positief effect op het verbeteren van jullie duuruithoudingsvermogen, lactaat-tolerantie en het ontwikkelt je power (power = kracht x snelheid).

    Werk minimaal twee keer in de week apart of tijdens je looptraining aan jullie core-stability…want zonder sterk core-corset gaat het lichaam op allerlei gewrichten, wervels en pees-aanhechtingen overcompenseren met nare ontstekingen tot gevolg.

  • Souplesse

    Mobiliteit en het goed kunnen uitvoeren van de loopbeweging op langere afstanden is het resultaat van de bewegelijkheid van het gewricht en het uitrekvermogen van spieren, pezen, gewrichtsbanden en gewrichtskapsels. Een basislenigheid is dan ook vereist. Laat je hond regelmatig controleren op beperkingen in gewrichten en blokkades in de rug en doe na afloop van jullie training een aantal stretchoefeningen voor meer ontspanning van de spieren.

    Ben je in de gelegenheid dan zijn self-myofascial oefeningen met een foamroller de dag na een zware training of canitrail-event een absolute aanrader:) En als jullie ervoor openstaan dan is Yoga met je hond een erg leuke aanvulling in jullie trainingsprogramma.

  • Techniek

    Tijdens het canitrailen is technisch hardlopen vanuit je core-corset van essentieel belang voor jullie allebei om blessures te voorkomen. Daarbij is het belangrijk dat je reactief kunt hardlopen om over diverse soorten ondergronden en allerlei hindernissen vanuit souplesse te kunnen lopen.

    Bij het canitrailen in technisch lastig terrein is het inzetten van een juiste techniek en focus belangrijk. Jullie volledige aandacht zal in het ‘hier en nu’  liggen omdat jullie anders onderuit gaan. Onder deze omstandigheden is het niet verstandig om voluit te gaan. Het is van essentieel belang dat jullie samen in diverse tempo’s en vanuit diverse posities kunnen trailen. Tijdens je trainingen leer je je hond dus niet alleen ‘ voor’  te lopen.

    Iedere stap die je zet is anders door de wisselende ondergrond. Dat vraagt naast een goede concentratie ook een wijde focus om accuraat en bijtijds te anticiperen op dat wat jullie op je pad tegenkomen. Heuvel afwaarts vraagt tenslotte een andere techniek als heuvel opwaarts. Boomwortels zijn een mooie uitdaging in reactiviteit in tegenstelling tot het ontspannen kunnen bewegen op naaldbospaden.

    Canitrailen  betekent dat jullie continu kunnen schakelen; aanpassen in tempo, positie en techniek.

  • Strategie

    Hond en baas zullen vanwege de af te leggen lange afstand hun krachten en energie goed moeten verdelen. Door te leren strategisch je energievoorraad te doseren en op tijd weer aan te vullen, kun je samen verder lopen dan je ooit voor mogelijk had gehouden.

    Het aanleren van de energiezuinige draf  is voor je hond van essentieel belang op de lange afstanden. Om effectief te kunnen draven, moet de wervelkolom zijwaarts kunnen bewegen en kunnen roteren over de hele lengte.  Een soepele wervelkolom is voor je hond voorwaarde voor een energiezuinige draf. Besteed daar voldoende aandacht aan in je warming up en cooling down.

  • Teamwork

    Op de lange afstanden leer je  jezelf en je hond heel goed kennen. Kleine signalen waarmee je hond bijvoorbeeld aangeeft dat hij dorst heeft leer je eerder te herkennen, waardoor je beter kunt anticiperen op wat je hond en jijzelf onderweg nodig hebben qua voeding, water, tempo en rust om de lange afstand succesvol te kunnen afleggen. Hierdoor wordt de band met je hond hechter en kun je veel beter als een echt team samen lopen.

  • Vermoeidheid

    Blijf ten alle tijde alert op de motivatie van je hond. Vind hij het nog wel leuk? Ga je niet over zijn grenzen heen omdat jij zo graag wil? En krijgt hij voldoende ruimte om z’n eigen groei te kunnen bepalen?

    Let goed op de signalen die je hond bij vermoeidheid kan tonen, omdat hij juist op die momenten te weinig coördinatie kan opbrengen om de bewegingen nog goed uit te voeren. Dan is de kans op blessures het grootst.

    Wat zijn die signalen?

    • de bewegingen worden langzamer uitgevoerd
    • de coördinatie wordt minder
    • controle verdwijnt
    • de hond gaat erbij liggen
    • de hond zoekt schaduwplekken of koel gras
    • krijgt wallen onder zijn ogen
    • krijgt rode ogen
    • zijn oren en staart zakken in hoogte
    • de hond gaat hijgen
    • kan zich niet meer concentreren
    • wordt juist heel erg druk
    • wordt bijterig
    • gaat in staking/blokkeert
  • Genieten

    Onderweg neem je voldoende tijd om te kunnen genieten van de omgeving, laat je je hond in een beekje wat rondplonsen, las je een wandelpauze in en mag je hond wat rondsnuffelen om bij te komen van die steile heuvel en sta je stil om je eigen koolhydraten aan te vullen zodat je energievoorraad niet leeg raakt.

    Door niet op “de tijd” te hoeven letten ontstaat er ruimte om werkelijk in de natuur bij te kunnen tanken en samen nieuwe gebieden te ontdekken. Mentaal doe je je hond hier een groot plezier mee mits hij ook werkelijk z’n omgeving af en toe mag ontdekken met z’n neus. Ga regelmatig eens naar een nieuwe plek om te zwerven, of laat je hond eens de route bepalen en laat je verrassen. Met de huidige sporthorloges en diverse apps is het niet nodig om te verdwalen, dus laat je eens gaan en sla eens een pad in wat je niet kent…

    En als je lieve viervoeter als een blij ei naast en voor je loopt dan geniet je natuurlijk dubbel 🙂
    Saillant detail is dat jullie op deze wijze veel meer kilometers samen kunnen afleggen dan jullie ooit verwacht hadden ..

  • Rust

    Rust is een hele belangrijke factor bij jullie trainingen. Het herstel van het lichaam is van essentieel belang bij een trainingsprogramma.

    Bij te weinig rust kan de hond en jijzelf niet (geheel) herstellen en dit zal op den duur leiden tot overtraindheid. Dit betekent uiteraard niet dat je hond op de rustdagen niks mag of moet doen! Een andere vorm van beweging is uitermate geschikt om enerzijds te herstellen van de training en anderzijds toch te blijven bewegen. Het is daarbij niet de bedoeling om tot het uiterste te gaan.