Honden en Wolven – wat moet je weten

In de Nederlandse media worden heel wat vaak smeuïge berichten gepubliceerd over de wolven in ons land en de confrontaties met honden en mensen in de natuur. In plaats van mee te gaan in deze op sensatie en angst gebaseerde berichtgeving, ben ik op zoek gegaan naar de reeds bestaande informatie over wolven in heel Europa. De ervaringen uit andere Europese landen, zoals Italië, Spanje of Roemenië, waar wolven dicht bij mensen leven, laten zien dat de potentiële dreiging van wolven zeer, zo niet verrassend, laag is. En ja wolven zijn net als ‘onze’ Wilde Zwijnen, Schotse Hooglanders, Oerossen, Dassen, Vossen etc wilde dieren die nu eenmaal dierlijk gedrag vertonen die horen bij hun natuur. En ja hoewel zeldzaam, het kan voorkomen dat wolven geïnteresseerd zijn in honden en op hun af komen. Ook als er een mens bij is. Maar wat is nou normaal? Wat is hun natuur? En wat kan ik verwachten als ik in een gebied met mijn hond wandel of hardloop waar wolven zijn gespot?
c

Mijn eigen ervaring
Het is voor mij inmiddels alweer circa 4-5 jaar geleden dat ik twee keer een wolf ben tegengekomen in de bossen bij mijn woonplaats Rozendaal tijdens een Canitrail Training met mijn witte herder reu Quasar en nog wat medelopers. Op circa 100 meter liep een wolf in draf door het bos enkele seconden rechts parallel aan ons. Mijn witte herder was niet onder de indruk, blafte niet, keek wel nieuwsgierig opzij maar liep gewoon door. Terwijl een andere kleinere teef die met ons meeliep angstig werd en het liefst wilde vluchten. Ongeveer 200 meter voor ons stak hij over en liep door naar het gedeelte waar het rustgebied ligt.  Ik heb deze wolf daarna ook niet meer gezien, maar ben verder ook niet gaan zoeken. Wij liepen gewoon rustig door, geen paniek, geen filmpje, geen foto…Net zoals wij altijd doen bij wilde zwijnen met biggetjes, of Schotse Hooglanders met kalfjes.  Het was meer een vluchtige ontmoeting conform de verwachtingen die ik al had na het lezen van heel wat informatie over het natuurlijke gedrag van de wolf.
c

Wat zijn de feiten
Op zoek naar zoveel mogelijk feiten ben ik terecht gekomen op de website van Bij12, de website van het Duitse Federaal documentatie- en adviescentrum op het gebied van wolven en de website van het International Wolf Center.  In 2023 zijn er volgens het Rapport Populatieontwikkeling en verspreiding van de wolf in Nederland (waarschijnlijk) 66 wolven aanwezig, 7 roedels en 39 welpen. Tevens vind je op deze website een mooi overzicht van alle wolvenmeldingen, incidenten maar ook de globale leefomgeving van de roedels. In de provincies Gelderland op de Veluwe zijn er inmiddels al 7 roedels. In de Provincie Friesland/Drenthe is er sprake van 2 roedels en in de provincie Utrecht 1 roedel. BIJ12 is namens de provincies opdrachtgever voor de monitoring van de wolf in Nederland.

“In Gelderland zijn, met name op en rond de Veluwe, 24 wolven via DNA vastgesteld. Hiervan zijn achttien individuen enkel aangetoond via DNA-monsters uit de monitoring, bijvoorbeeld via een uitwerpsel of haren. Van 21 oktober 2023 tot en met 15 februari 2024 zijn er, verspreid over Nederland en buiten de bekende wolventerritoria, elf verschillende wolven geïdentificeerd via DNA-analyse die nog niet gevestigd zijn of gewoon op doorreis zijn. De gekleurde gebieden laten zien waar wolven officieel gevestigd zijn, volgens de criteria uit het Interprovinciaal Wolvenplan. Ook duiden deze gebieden aan waar zich een paar heeft gevormd én waar in de afgelopen periode DNA-sporen van wolven zijn aangetroffen.” (BIJ12.nl)

In Nederland is de comeback van de wolf nog maar recentelijk onder de aandacht van het grote publiek gekomen, terwijl de wolf al vele jaren in Europa leeft. Wolven kunnen bijna overal leven, zolang ze maar genoeg voedsel vinden en wij ze laten leven.

Zeer interessante feiten over het normale gedrag van de wolf vond ik in het verslag “Leben mit Wölfen” uit 2007 welke wordt gedeeld op de site van DBBW.
“Wolven hebben, net als andere dieren, geen ‘specifieke’ angst voor menselijke nederzettingen of structuren. Angst voor mensen is niet aangeboren, maar eerder individueel verworven. Iedereen kan dit met eigen ogen zien in de nationale parken ter wereld. Waar dieren mensen niet als vijand hebben leren kennen, negeren ze hen doorgaans. Om in het gecultiveerde landschap te kunnen leven, moeten wilde dieren tot op zekere hoogte menselijke structuren en de aanwezigheid van mensen tolereren. ”

c

Aanvallen door wolven op honden; waarom?
Voor wie geen Duits kan lezen hier een hopelijk correcte vertaling van een deel uit “Leben mit Wölfen” specifiek gericht op de ervaring van wolven gericht op honden. Want overal wordt er gesproken over dat de wolf mensenschuw is…maar hoe kijkt de wolf naar onze gedomesticeerde honden?

In de literatuur/ studies  lees je dat de wolf van nature de hond ziet als een  concurrent, een vijand, een indringer en zelfs als een prooi. De volwassen mens daarentegen niet.

“Wolven doden honden om twee redenen: omdat ze ze als concurrenten/ indringer of als prooi zien. In Zweden worden elk jaar ongeveer twintig jachthonden door wolven gedood, de meeste tijdens het belangrijkste jachtseizoen in oktober (KARLSSON 2003). Uit onderzoek naar de incidenten is gebleken dat veel honden nieuwe wolvensporen volgen als ze deze tegenkomen. Als de hond dan ver weg van zijn eigenaar een roedel wolven tegenkomt, wordt hij door de wolven aangevallen als een indringer in hun territorium. Uit tests met halsbandwolven bleek dat ze niet uit zichzelf achter honden aan gingen en niet werden aangetrokken door blaffende honden.

Deze uit Scandinavië bekende situatie is vergelijkbaar met een incident in Oberlausitz in 2005. Een jachthond was onopgemerkt bij haar baasje weggelopen nadat hij blijkbaar de geur van een wolvin had opgepikt. De hond achtervolgde de wolvin en ving haar als een jachthond. Kort na het typische stalgeluid hoorde de eigenaar zijn hond janken. Het dier kwam terug met verschillende bijtwonden en stierf een paar uur later tijdens een diergeneeskundige behandeling. De hond en de wolf ontmoetten elkaar op ongeveer 650 meter afstand van de eigenaar van de hond.

Ook in deze situatie achtervolgde en ving de hond de wolf en niet andersom. Het feit dat de wolvin destijds in de sleur zat, een periode waarin wolven bijzonder onaangenaam zijn tegenover leden van hetzelfde geslacht, heeft mogelijk bijgedragen aan de agressieve reactie en daarmee aan de beschreven uitkomst van de ontmoeting. Er kan echter worden aangenomen dat wolven over het algemeen niet erg tolerant reageren als ze op deze manier door een gedomesticeerde soortgenoot in hun territorium worden geplaatst. Een vreemde wolf zou de territoriumhouders slechts met uiterste voorzichtigheid benaderen, of helemaal niet. In de regel zou hij echter een ontmoeting vermijden.

Uit dit ene incident kan echter niet worden geconcludeerd dat er een blijvend gevaar bestaat voor de jachthonden in het Saksische wolvengebied. De situatie in Scandinavië, waar elandhonden en hazen alleen en over grote gebieden jagen, is niet vergelijkbaar met het gebruik van jachthonden in Duitsland. Tijdens de drijfjachten in het Saksische wolvengebied in het najaar, waarbij ook aaseters worden ingezet, zijn vaak wolven waargenomen, zonder dat zich incidenten met honden voordeden. Aan de ene kant kan dit zijn omdat het tot nu toe bij deze jachtpartijen nog nooit is gebeurd dat een hond actief een wolf achtervolgde en ving. Aan de andere kant geven de rusteloosheid die gepaard gaat met de jacht en het blaffen van de honden de wolven de kans zich aan te passen aan wat er gebeurt. Zo word je niet ineens verrast door een hond, zoals in het hierboven beschreven geval. In Oberlausitz bleven de wolven vaak gedurende de hele jacht in beweging.

In Oberlausitz is besloten om de jacht met honden voort te zetten, maar wel zo zorgvuldig mogelijk. In ieder geval in de federale bosgebieden, de belangrijkste leefgebieden voor wolven, worden hondengeleiders vooraf geïnformeerd over de aanwezigheid van wolven en het daarmee samenhangende risico. Sommige jachtleiders zorgen er ook voor dat honden waarvan bekend is dat ze bijzonder dol zijn op roofdieren niet worden gebruikt in wolvengebied. In sommige gevallen worden de honden pas een half uur na het begin van de actie vastgebonden (losgelaten) om de wolven de kans te geven zich aan te passen aan wat er gebeurt.

In Finland en Rusland hebben aanvallen van wolven op honden andere oorzaken. Daar hebben sommige wolven geleerd dat honden – vooral kleinere rassen en kettinghonden – een gemakkelijke prooi zijn en ze doden voor voedsel (BOLOGOV & MILTNER 2003; KOJOLA et al. 2004). Tot 70% van de aanvallen op honden in Finland en heel Rusland vonden dicht bij het huis plaats (BOLOGOV & MILTNER 2003; KOJOLA et al. 2004). Anders dan in Scandinavië (KARLSSON 2003), werden in Finland en Rusland vrijwel alle gedode honden ook opgegeten. Traditie speelt hier waarschijnlijk een rol. 76% van de onderzochte gevallen in Finland vond plaats op het grondgebied van één enkele wolvenroedel. De wolven in deze roedel leken actief naar honden te zoeken en ze niet zomaar in willekeurige ontmoetingen te doden.

In 2005 was er ook een geval in Polen waarin een roedel wolven zich specialiseerde in het doden van honden. Binnen een paar maanden werden dertig honden het slachtoffer van de wolven. De meeste werden door de keten opgegeten.

Hoewel honden in de buurt van het huis relatief eenvoudig te beschermen zijn door ze in een kennel of huis te houden, is het moeilijk gebleken om speciale beschermingsmaatregelen voor jachthonden te ontwikkelen. In Finland en Scandinavië bestaat er een telefoondienst waar jagers kunnen bellen voordat ze gaan jagen en de huidige positie kunnen achterhalen van wolven die zijn uitgerust met GPS-halsbandzenders. Omdat wolven echter vaak in korte tijd grote afstanden afleggen, zijn de resultaten tot nu toe onbevredigend. In Finland wordt momenteel een ‘wolfvest’ voor jachthonden getest. Deze is voorzien van elektrische sensoren en is bedoeld om de bijtende wolf een gevoelige elektrische schok te geven (Fins parlementslid).”
c

Extreem territorium gedrag bij pups
In de “Guidance for hunters and pet owners” op de site van het Winsconsin Department of Natural Resources wordt het volgende beschreven: “Net als andere wilde hondachtigen zijn wolven erg territoriaal en zullen ze hun territorium bewaken tegen andere wolven, coyotes en gedomesticeerde honden. Wolven zijn waarschijnlijk het meest agressief tegenover vreemde wolven en honden op holen en ontmoetingsplaatsen als hun pups nog klein zijn, en bij het beschermen van een nieuwe prooi. Wolfsroedels krijgen jongen in het voorjaar en zullen later van half mei tot eind september ontmoetingsplaatsen gebruiken, nadat de pups groot genoeg zijn om hun hol te verlaten. Volwassen wolven zijn zeer defensief tegenover pups op ontmoetingsplaatsen en zullen andere roofdieren aanvallen, inclusief honden, die te dicht bij de ontmoetingsplaats of de pups komen.

Tijdens de zomer zal een roedel twee tot drie tot wel zes of meer ontmoetingsplaatsen gebruiken. De exacte locaties variëren van jaar tot jaar gedurende de zomer. De locaties zijn meestal bosopeningen of randgebieden, met veel wolvensporen, uitwerpselen en gematteerde vegetatie. Ga, indien mogelijk, twee of drie mijl van een ontmoetingsplaats vandaan voordat u honden loslaat.

In situaties met honden die een wolf benaderen vinden aanvallen over het algemeen plaats als de wolf de roedel/ de pups verdedigt op deze zogeheten ontmoetingsplaatsen. Dit soort aanvallen (het verdedigen van ontmoetingsplaatsen) vinden normaal gesproken echter alleen plaats van half juni tot eind september, wanneer de ontmoetingsplaatsen in gebruik zijn.”

In onderstaande video wordt beschreven hoe je een wolvenspoor kunt herkennen en op welke punten deze verschilt met een gewoon hondenspoor.

Wanneer wolf en hond elkaar ontmoeten
Zoals omschreven in “Leben mit Wölfen” zullen de meeste honden in wolvengebieden nooit in direct contact komen met wolven en zelfs als ze dat wel doen, hoeft dat niet per se agressief te zijn. In de regel communiceren wolven en honden in een gebied olfactorisch, dat wil zeggen via geur, met elkaar. Overdag markeren de honden hun territorium, maar ’s nachts worden deze markeringen vaak “overschreven” door de wolven.

“Het feit dat wolven honden vaak zien als leden van hun eigen soort kan problematisch zijn. Honden gedragen zich over het algemeen niet als wolven, wat kan leiden tot ‘misverstanden’ die fataal kunnen zijn voor de hond. Volwassen honden laten bijvoorbeeld overal hun markeringen, ongeacht enige territoriale claim achter – ze geven meer aan “Ik was hier en ik ben een bijzonder geweldige hond” dan “dit is mijn territorium”. De wolven in wier territorium de honden reizen en markeren kunnen dit dan als een “provocatie” ervaren omdat het markeren voor hen te maken heeft met een territoriale claim. Zolang wolven en honden niet direct met elkaar in contact komen, aangezien de honden overdag meestal rondlopen in de buurt van de dorpen en de wolven meestal ’s nachts, is dit geen probleem. Elkaars markeringen worden eenvoudigweg steeds opnieuw “overschreven” – d.w.z. we kennen elkaar en gebruiken hetzelfde gebied, maar op verschillende tijdstippen.”

Wolven poepen vaak midden op het pad om aan te geven dat het hun territorium is. Door de poep van je hond op te ruimen in een wolvengebied of je hond zo min mogelijk te laten “markeren” middels kleine plasjes of het krassen met de poten maak je je hond minder zichtbaar voor de wolven die in dat gebied leven en zal deze je hond minder ervaren als een indringer.
c

Concurrentie
Er kunnen conflicten ontstaan ​​wanneer honden zich ALLEEN in het gebied verplaatsen en daar wolven tegenkomen. Onder bepaalde omstandigheden zullen zij dan door hen worden gezien als indringers op hun eigen grondgebied die moeten worden verdreven. In Zweden, met een wolvenpopulatie van ongeveer 400 dieren, zijn er jaarlijks ongeveer 20 tot 40 van dergelijke botsingen, die vaak dodelijk in 9 van de 10 gevallen zijn voor de hond, de meeste tijdens de elandjacht. Meestal zijn het niet de wolven die contact zoeken met de honden, maar integendeel: de honden volgen de wolven op hun spoor. Een vreemde wolf zou de territoriumhouders slechts met uiterste voorzichtigheid benaderen. Een ontmoeting zou hij echter zoveel mogelijk vermijden.”
c

Gevaren voor aanvallen van mensen
“Als we de frequentie van aanvallen van wolven op mensen vergelijken met aanvallen van andere grote carnivoren en wilde dieren in het algemeen, wordt het duidelijk dat wolven tot de minst gevaarlijke soorten behoren, gezien hun omvang en roofdierpotentieel (LINNELL et al. 2002). “De risico’s die gepaard gaan met een wolf die een mens aanvalt, zijn ‘boven nul, maar veel te laag om te berekenen’, zegt een nieuw rapport met de titel ‘Wolfaanvallen op mensen: een update voor 2002-2020’ door John D.C. Linnell, Ekaterian Kovtun en Ive Rouart van het Noorse Instituut voor Natuuronderzoek. Tussen 2002 en 2020 vonden onderzoekers over de hele wereld 26 dodelijke aanslagen. Daarvan waren er 14 te wijten aan hondsdolheid” (International Wolf Center)

Aanvallen van wolven op mensen kunnen niet volledig worden uitgesloten. Door de huidige situatie in Duitsland lijkt de kans op een dergelijke aanval echter uiterst klein. De ervaringen uit andere Europese landen, zoals Italië, Spanje of Roemenië, waar wolven dicht bij mensen leven, laten zien dat de potentiële dreiging van wolven zeer, zo niet verrassend, laag is.”
c

“Probleemwolven”
“Als mensen hebben we de neiging om dingen die in strijd zijn met onze eigen belangen als een probleem te bestempelen. Dit perspectief dragen wij ook over op onze omgeving. Herten die velden binnendringen die niet voor hen zijn ontworpen, worden een landbouwprobleem. Kassel heeft een wasbeerprobleem, Berlijn heeft een everzwijnenprobleem en Beieren had een probleembeer. Al deze dieren waren en zijn niet gedragsgestoord. Ze gedroegen zich niet ‘atypisch voor de soort’, maar eerder opportunistisch volgens hun aard, normaal binnen hun brede gedragsspectrum.

Wat wij als mensen als “problematisch” beschouwen en wat “normaal” is, hangt onder meer af van onze houding en onze ervaringshorizon. Herten of vossen die ’s nachts de composthoop bezoeken, maken deel uit van het dagelijks leven op het platteland. Om het bot te zeggen: een wolf die hetzelfde gedrag vertoont, wordt in Roemenië als ‘normaal’ beschouwd, in Duitsland als ‘opvallend’ en in Amerika als ‘probleemwolf’.

De noodzakelijkerwijs nauwe nabijheid van mensen en wolven in het huidige Europa kan ook de oorzaak en bijdragende trigger zijn voor problematisch wolvengedrag. Wij mensen moedigen dergelijk gedrag vaak aan, ook al is het onbewust. Een wolf wordt niet geboren als een “probleemwolf”, maar hij leert een groot deel van zijn gedrag aan en consolideert of versterkt dit wanneer hij ervoor beloond wordt.

Factoren die een rol kunnen spelen bij het ontstaan ​​van probleemgedrag:

• Leeftijd. Jongeren zijn over het algemeen minder voorzichtig en vertonen een hoger niveau van verkennend gedrag.
• Voedsel. Als een wolf wordt beloond met voedsel omdat hij zijn voorzichtigheid heeft overwonnen, neemt zijn verlegenheid af. Hoe vaker hij succes boekt, hoe meer hij erop zal aandringen het te herhalen, door zich bijvoorbeeld steeds veeleisender en zelfs brutaler te gedragen. Hij zal steeds koppiger proberen de verdediging te overwinnen.
• Traditie. Het is bekend dat wolven, net als andere hoogontwikkelde dieren, een deel van hun aangeleerde gedrag doorgeven aan hun nakomelingen. Dit geldt uiteraard ook voor probleemgedrag. Traditie speelt hoogstwaarschijnlijk een rol bij de hondenmoordende wolven in Finland (KOJOLA et al. 2004).”

c

De invloed van jouw hond op het gedrag van de wolf
In een andere studie “How to deal with bold wolfs”uit 2020 over hoe je om moet gaan met wolven die nogal ‘ vrij en brutaal ‘ zijn geworden staat:

“Het gedrag van wolven kan worden beïnvloed door honden die mensen vergezellen. In sommige gevallen kunnen honden een nauwe ontmoeting tussen wolf en mens veroorzaken of ertoe leiden dat een wolf voor langere tijd in de buurt van een nederzetting blijft. Honden kunnen een sterke lokmiddel voor wolven zijn, omdat de wolf hen als een sociale partner beschouwt. Wolven kunnen afhankelijk van de situatie verschillend op honden reageren. Ze kunnen een neutrale reactie hebben (de meest voorkomende), een positieve reactie (de hond wordt gezien als een maatje of speelkameraadje) of een negatieve reactie (de hond wordt gezien als competitie of prooi). Als een wolf een bepaalde hond als potentiële partner ziet, kan hij de aanwezigheid van mensen volledig negeren. In sommige omstandigheden zal een wolf agressief reageren op andere honden die dicht bij zijn “partner” staan. In Lausitz verbleef een vrouwtjeswolf zonder partner wekenlang in de buurt van een dorp waar haar “gekozen” hond woonde (Reinhardt en Kluth 2007, zie bijlage 1, casus 1).

De meeste hondenbezitters die in wolvengebieden wonen, zullen echter nooit een directe ontmoeting met een wolf hebben, zelfs niet als ze elke dag met hun honden in het gebied wandelen.

Af en toe kunnen zich echter situaties voordoen waarin wolven honden als concurrentie zien en proberen ze weg te jagen ondanks de aanwezigheid van mensen. McNay (2002) beschrijft verschillende gevallen in Alaska en Canada waarin wolven mensen met honden op korte afstand volgden, of zelfs de honden aanvielen in de directe nabijheid van de eigenaren. Deze aanvallen waren altijd gericht op de honden, niet op de mensen. Soortgelijke gevallen zijn gemeld in Zweden (Karlsson, persoonlijke communicatie), Rusland (Bologov, persoonlijke communicatie) en Duitsland (bijlage 1, gevallen 10 en 11). Aan het begin van een ontmoeting kan een hondeneigenaar niet altijd bepalen waarom de wolf de hond benadert. Meer informatie over het onderwerp wolven en honden vindt u in de brochure “Mit Wölfen leben” (Leven met wolven) (SMUL 2016).”

c
Aanbevelingen
In de brochure “Mit Wölfen leben” die gratis te downloaden is op de website Sachsen.de, wordt de volgende aanbeveling gedaan:
” Over het algemeen moeten honden in het wolvengebied aangelijnd zijn of dicht bij hun eigenaar gehouden worden. Het kan zeker gebeuren dat wolven geïnteresseerd zijn in deze soortgenoten die, vanuit het perspectief van de wolf, “schaamteloos” hun territorium afbakenen. Dicht bij de eigenaar zijn, is de beste bescherming voor de hond. Als een wolf en een hond samenkomen, moet u uw hond bij u roepen, hem aanlijnen en zich rustig terugtrekken. Als de wolf interesse blijft tonen in de hond, moet je jezelf duidelijker laten zien door te roepen en de wolf eventueel weg te jagen door met voorwerpen te gooien. Maak vooral veel geluid, eventueel met een air horne. Er bestaat in deze situaties vaak geen gevaar voor de hondengeleider zelf. De wolven zijn meer geïnteresseerd in hun gedomesticeerde familieleden, niet in mensen. “

In Duitsland moeten honden, afhankelijk van de deelstaat, aangelijnd zijn of moet de hond zich binnen het invloedsgebied van de eigenaar bevinden. Honden laten rondlopen in wolvengebieden wordt in Duitsland beschouwt als grove nalatigheid!!!

c

TOT SLOT: Wat moet ik doen als ik een wolf tegenkom tijdens het lopen met mijn hond?
Tijdens onze activiteiten in de bossen op de Veluwe, Canitrailen of hiken, merk ik aan mijn honden dat ze iets anders ruiken als zwijnen, herten of ander voor hun al bekend wild. Het zou kunnen zijn dat het dan een markering is van een wolf. De reactie van mijn honden is dan meestal dat ze zich met name tijdens een wandeling willen terugtrekken. De reukorganen van een hond zijn uitermate goed ontwikkelt en als hij een verse markering van de wolf ruikt  zou het kunnen zijn dat hij niet meer verder wil lopen. In plaats van dat te negeren of aan te dringen om verder te lopen, is het raadzaam om je hond hierin juist de ruimte te geven. Blijft je hond aandringen om vooral niet verder te lopen, draai je dan om en verlaat die plek. Better safe than sorry.
c

“Het vermijden van wolven is de beste manier om conflicten tot een minimum te beperken, maar omdat wolven zo wijdverspreid zijn, is totale vermijding misschien niet mogelijk. Hoewel wolven grote territoria hebben, concentreren ze veel activiteit in specifieke gebieden, zoals de ontmoetingsplaatsen. Een van de sleutels tot het minimaliseren van wolvenproblemen bij honden is het vermijden van gebieden met geconcentreerd wolvengebruik.” – uit ‘Guidance for Hunters and Pet Owners‘.
c
“In wolvengebieden moet je je hond altijd aangelijnd houden. Hoewel zeldzaam, kan het voorkomen dat wolven geïnteresseerd zijn in honden omdat ze deze zien als leden van hun eigen soort. Afhankelijk van de situatie kunnen wolven de hond zien als concurrent of prooi. Het is belangrijk om je hond dicht bij je te houden om te voorkomen dat de wolf en de hond rechtstreeks met elkaar omgaan. Als de wolf daarentegen negatief op de hond reageert, ben jij als hondeneigenaar de grootste bescherming voor je hond. Er is geen gevaar voor hem zolang jij hem dicht bij je houdt. Als de wolf toch dichterbij komt, moet je hem duidelijk maken dat jij er ook bent door jezelf groot te maken, luid te schreeuwen, in je handen te klappen of in het extreme geval te gooien met stokken. Wanneer hij zich bewust wordt van jou, rent de wolf meestal weg.” – uit ‘Leben mit Wölfen‘.

“In hun natuurlijke omgeving verdedigen wolven territoria tegen andere wolven; het is gebruikelijk dat wolven andere wolven doden in territoriale geschillen. Wolven zijn ook erg agressief tegenover gedomesticeerde honden. Hoewel ontmoetingen tussen een enkele wolf en een gedomesticeerde hond soms tot speelgedrag leiden, kunnen ontmoetingen tussen meerdere wolven en een hond zelfs als er mensen aanwezig zijn.

Hoewel veel mensen het leuk vinden om hun hond mee te nemen naar de wildernis waar honden vrij rond mogen lopen, moeten eigenaren van een hond zich realiseren dat deze praktijk hun huisdier aan een extra risico blootstelt. Het is een stuk veiliger om tijdens uw wandeling door de wildernis de hond aangelijnd te houden zodat u controle over uw huisdier houdt binnen het zicht van de eigenaar.

In het zeldzame geval dat u met uw hond een agressieve wolf tegenkomt:
Houd je hond dicht bij je aan de lijn, blijf kalm, ren niet weg, maar gedraag je agressief door op de wolf af te stappen, te schreeuwen of in je handen te klappen en steek je armen omhoog en zwaai ze in de lucht om jezelf groter te maken als hij probeert te naderen. Keer een agressieve wolf nooit de rug toe, maar blijf er rechtstreeks naar staren. Trek je langzaam terug terwijl je de wolf aankijkt en je agressief handelt ( gebruik eventueel een luchthoorn (air horne) of andere lawaaimakers.” – uit ‘Living safely in wolf country’

c
cc

Direct voeren is uit den boze
De wolf heeft een natuurlijke behoedzaamheid tegenover mensen. Dit betekent dat veel ontmoetingen met een negatieve uitkomst kunnen worden vermeden. Als de wolf echter door mensen wordt gevoed, associeert hij mensen steeds meer met een voedselbron. Een wolf die zijn voorzichtigheid heeft verloren, kan opdringerig worden en soms stoutmoedig gedrag ontwikkelen als er niet voor voedsel wordt gezorgd. Dit kan onder bepaalde omstandigheden zelfs gevaarlijk zijn. Je moet daarom dringend afzien van het aantrekken of voeren van wolven.

“Het conditioneren van voedsel zorgt voor een snelle gewenning omdat wolven dan dichter bij mensen komen, en als de menselijke reactie op de aanwezigheid van wolven passief is, wordt de gewenning bevorderd. Deze wolven kunnen zich dan ‘op hun gemak’ bij mensen voelen en benaderingen van mensen tolereren. Ironisch genoeg zijn wolven die dit gedrag vertonen juist het meest waarschijnlijk agressief. Onder de gedocumenteerde gevallen van wolven die mensen verwondden, hadden de wolven vaak een geschiedenis van herhaaldelijk ongeïnteresseerd of zelfs ‘vriendelijk’ optreden tegen mensen op korte afstand in de weken of zelfs maanden voordat ze agressief werden. Mensen die gewond zijn geraakt door dit soort wolvengedrag zijn totaal verrast door de onverwachte agressie.” – uit ‘Living safely in wolf country’

c

HOUD DE WOLF WILD EN JE HOND AANGELIJND!