In hun enthousiasme kan een speeltje, een tennisbal, een laatste stukje van een kluif in de keel van je hond schieten. Je hoort je hond hoesten en hoesten en kwijlen…weet jij wanneer het pas echt problematisch wordt en wat je dan kunt doen als je hond vervolgens dreigt te stikken?

Een stikkende hond zit in een situatie die slecht kan aflopen, zowel voor mensen als voor honden. Anders perfect gezonde honden kunnen onmiddellijk het risico lopen om te sterven – binnen enkele minuten – als eerste hulp niet succesvol is. Als hondenbezitters moeten we leren hoe we een hond die stikt, kunnen helpen. In geval van nood kun je een hond redden die stikt door EHBO-technieken zoals de Heimlich-manoeuvre en eXternal eXtraction Technique (XXT) te leren.

Verstikking is het onvermogen om te ademen als gevolg van een obstructie van de bovenste luchtwegen (trachea of ​​luchtpijp) die de luchtstroom blokkeert. Bij honden wordt verstikking meestal veroorzaakt door vreemde voorwerpen zoals ballen of botten.

LET OP: Trauma en zwelling in de keel kunnen ook de luchtstroom blokkeren, maar vereisen onmiddellijke veterinaire hulp. De onderstaande technieken worden gebruikt om het voorwerp dat vastzit in de keel van de hond te verwijderen.

Als je een stikkende hond tegenkomt, moet je eerst vaststellen of de hond echt stikt. “Geblokkeerde luchtstroom” is hier de sleutel. Als een hond kan hoesten, is er luchtstroom. Dus als je hond hoest, hoe hard, ongemakkelijk en eng dat ook mag zijn, hij stikt niet. Als het hoesten aanhoudt, moet hij zeker naar een dierenarts, maar is er geen onmiddellijk verstikkingsgevaar.

Tekenen van verstikking bij honden zijn onder andere:

• Duidelijke nood/ angst
• Poten aan de mond
• Kokhalzen
• Proberen te hoesten
• Geen geluid produceren, of slechts vage fluitende geluiden
• Kwijlen
• Tong en tandvlees worden blauw
• Instorten

Hoe te handelen bij een hond die stikt

1. Doe een vingerbeweging in de mond

Als je veilig een vinger in de bek van de hond kunt steken zonder gebeten te worden, probeer dan eerst een vingerveger. Als je dit niet veilig kunt doen met een nog bij bewustzijn zijnde, paniekerige hond, is dit het EERSTE wat je doet als ze bewusteloos raken. Pas op dat je niet datgene wat je achter in de mond voelt dieper in de keel duwt. Als je iets dun genoeg voelt om met je vingers vast te pakken, kun je het misschien terughalen en de luchtweg van de hond vrijmaken.

Als je super voorbereid bent en een hemostaat of klemtang in je EHBO-doos hebt, kun je het object misschien vastpakken. (Een hemostaat is een chirurgisch instrument dat normaal gesproken wordt gebruikt om bloedvaten af ​​te klemmen, maar door het stompe uiteinde en de grijpeigenschappen is het perfect om iets vast te pakken dat door de keel van je hond gaat.) Als je iets voelt maar het niet kunt pakken, is je volgende stap om te proberen het los te maken door de borst samen te drukken.

2. Borstcompressie

Terwijl de hond staat, ga je in dezelfde richting over hem heen staan ​​en duw je met beide handen tegelijk tegen zijn ribbenkast. Sterke, krachtige, herhaalde stoten zullen waarschijnlijk nodig zijn. Als dit niet lukt, ga dan verder met de Heimlich-manoeuvre.

3. De Heimlich-manoeuvre

De manier om een ​​Heimlich-manoeuvre uit te voeren, hangt af van de hond. Het belangrijkste is om herhaalde, krachtige, opwaartse stoten te gebruiken met een vuist onder de hond achter waar de ribbenkast eindigt. Plaats jezelf over de hond in de positie waarin je je hand/vuist recht onder de ribbenkast kunt plaatsen en oefen een maximale drukgradiëntkracht uit vanaf de buik/borst omhoog naar de keel.

Voor kleine honden plaats je je hond met hun ruggengraat tegen je lichaam aan terwijl je de kracht uitoefent.

Voor grotere honden kan de Heimlich worden uitgevoerd terwijl ze op hun achterpoten staan, van je af gericht (zoals bij een mens), of liggend op hun zij of rug als je de hond niet kunt vasthouden.

4. Beademing

Als je het object met succes hebt losgemaakt, maar je hond ademt niet, moet je- zoals reanimatie bij mensen- je hond kunstmatige beademing toedienen om de hond te laten ademen. Sluit de bek van de hond, strek de nek uit, plaats je mond over beide neusgaten om een ​​afdichting te creëren en adem hard genoeg in de hond om de borstkas te zien op en neer gaan. Wacht een paar seconden op een reactie en herhaal indien nodig.

5. XXT voor stikkende honden

Als je hond stikt in een bal, kan een speciale techniek genaamd eXternal eXtraction Technique of XXT werken. Plaats de bewusteloze hond op zijn rug, ga schrijlings op de hond staan ​​en strek de nek van de hond uit. In deze positie kunt u waarschijnlijk de uitstulping van de bal in de luchtpijp van de hond zien. Plaats je duimen aan weerszijden van de luchtpijp achter de bal. Duw herhaaldelijk met je duimen tegen de bal, in een neerwaartse en voorwaartse richting (van je lichaam af). Zie het als een bal die vastzit in een tuinslang; je probeert het met je duimen uit de slang te duwen.

Zie de video op deze pagina om te zien hoe dit wordt gedaan op een anatomisch model van een hond.

Laten we verstikking voorkomen

Het is duidelijk dat als je in eerste instantie natuurlijk verstikking wil voorkomen. Wees voorzichtig met waar je je hond op laat kauwen en houd altijd toezicht bij kauwsessies.

Verstikking komt het meest voor tijdens het spelen, vooral met ballen. Zorg ervoor dat je hond alleen met een veilige soort en maat bal speelt. Een bal die te klein is voor de hond kan gemakkelijk achter in de keel terechtkomen waardoor je hond kan stikken. Dit is vooral belangrijk bij grote uitbundige honden.

Als de bal samendrukbaar is, zoals een tennisbal, is het misschien gemakkelijker om hem terug te halen als hij vast komt te zitten. Ballen met gaten erin zijn nog makkelijker vast te pakken.

Waarschuwing: LAAT HONDEN NOOIT MET LACROSSE BALLEN SPELEN! Deze ballen zijn gemaakt van massief rubber. Ze zijn hard en dicht en het moeilijkst, zo niet onmogelijk, om terug te halen wanneer ze achter in de bek van de hond vastzitten.

De lacrosse bal is ongeveer 7 ¾  tot 8 inch en de gewone tennisbal heeft een omtrek van 8 inch. Ondanks dat een lacrossebal dus kleiner is dan een gemiddelde tennisbal, zou dit geen probleem moeten zijn bij plaatsing in de bek van de hond. De kans dat de bal wordt ingeslikt en de hond doet stikken, is bij middelgrote en kleine rassen verwaarloosbaar. Maar pas op voor de echt grote rassen. De regel is dat de bal klein genoeg moet zijn om in de mond te passen, maar groot genoeg om niet door de keel te gaan.

Vertaling van o.a. het artikel in Whole Dog Journal