Bij de eerste Natte Neuzen Cani Trail op 4 november introduceren wij van Canitrail.NL de gele lintjes. Je kunt deze gratis meenemen bij het ophalen van je startbewijs.

Niet allen dat…wij gaan zelfs een stapje verder. Omdat de YELLOW Dog wat meer ruimte nodig heeft, gunnen we hem of haar ook een startplekje vooraan in de GELE ZONE. Een plekje met veel minder stress, minder kans om andere honden tegen te komen met als doel dat ook hij of zij kan ontspannen en genieten vanaf de start.

Wat betekent dat gele lintje?

Sinds het Yellow Dog Project in 2012 in Zweden van start is gegaan zijn er al diverse artikelen op de markt verschenen waarmee hondeneigenaren aan anderen kunnen laten weten dat hun hond een grotere persoonlijke cirkel heeft dan veel andere honden. Lintjes voor aan de halsband of lijn, gekleurde sleeves voor over de lijn, botjes voor aan de lijn, etc. Toch lijkt het Yellow Dog Project in Nederland z’n doel nog lang niet te hebben bereikt. Er zijn nog té veel mensen (waaronder ook veel hondeneigenaren) die niet weten wat een ‘gele hond’ is en waar de lintjes, sleeves of botjes voor staan.

VERTALING: Als je een hond ziet met een geel lintje of iets anders geels aan de riem, dan is dit een hond die ruimte nodig heeft. Benader deze hond alsjeblieft niet met jouw hond. Houdt afstand of zorg dat deze hond en zijn/haar baasje de ruimte hebben om zich van je weg te verplaatsen.
Er zijn verschillende redenen waarom een hond zo’n lintje kan hebben; gezondheidsproblemen, de hond en baas zijn aan het trainen, hij/zij wordt gerehabiliteerd of is bang voor/reageert op andere honden. DANKJEWEL!
Wij die een hond hebben met zo’n lintje waarderen je hulp en respect! 

 

Meer info over dit project kun je vinden op de website van The Yellow Dog

The Yellow Dog Project is a global movement for owners of dogs that need space. It hopes to educate the public and dog owners to identify dogs needing space, promote appropriate contact of dogs and assist dog parents to identify their dog as needing space.

Yellow Dogs are dogs who need space – they are not necessarily aggressive dogs but more often are dogs who have issues of fear; pain from recent surgery; are a rescue or shelter dog who has not yet had sufficient training or mastered obedience; are in training for work or service; are in service; or other reasons specific to the dog. Here’s a list of what a yellow dog is NOT.

The Yellow Dog Project seeks to educate appropriate ways to approach or make contact with a dog with permission of a dog owner only, whether or not a dog is a “yellow dog”. They also seek to promote the use of yellow ribbons to identify yellow dogs needing extra space.

As a not for profit organization, all of the monies raised/donated are used to buy more material for ribbons, t-shirts for representatives, and posters for display.

The Yellow Dog Project encourages people to find their local positive reinforcement trainer and look for programs to help their pets. From Grisha Stewarts “Behaviour Adjustment Training” to fearfuldogs.com; Victoria Stillwell to Karen Pryor; Ian Dunbar to Dr. Sophia Yin; and beyond – The Yellow Dog Project encourages all forms of positive training to help yellow dogs.

 

Vorig jaar mocht ik de Chirunning Instructor Opleiding volgen in Amerika bij de meester van de Chi, Danny Dreyer. Een geweldige ervaring en wat heb ik veel van hem geleerd:) Al ruim 9 jaar heb ik Chi Running geïntegreerd in mijn hardlooptechniek; eerst op de weg en toen op de ultra-trails. Tijdens de afgelopen 5 jaar dat ik canitrail met eerst de hond van mijn dochter en toen mijn eigen hond ontdekte ik als vanzelf de toegevoegde waarde van Chirunning in het Canitrailen. Is dat anders? Ja, heel anders…

Op 9 oktober 2016 heb ik mijn jarenlange ervaring en kennis op dit gebied gedeeld met de RunDog Academie tijdens hun eerste Start2Canitrail cursus in Nederland.  In de jaren erna heb ik de kennis over de toepassing van Chi Running in het trailen en canitrailen kunnen verfijnen, is mijn inzicht over de basisprinicpes verder gerijpt/ verdiept en heb ik al menig canitrailer op individuele basis hierin mogen begeleiden.

Eén van de belangrijkste basisprincipes in Chi Running is het fenomeen dat waar je intentie (Yi) naar toe gaat, je energie (Qi of Chi) naar toe gaat en waar je energie naar toe gaat het lichaam (Li) volgt mits je basishouding sterk is. Dit principe wordt wel de “Drie Interne Coördinaten” genoemd.

 

• Yi is hierbij te definiëren als intentie of geestkracht.
  Hoe groter de intentie is of hoe sterker de geestkracht, hoe meer je energie gebundeld en krachtiger gericht kan worden. Vergelijk het met licht. Een gloeilamp van 100 watt geeft behoorlijk veel licht, maar omdat het naar alle richtingen verstrooid wordt, is het niet schadelijk. Omdat laserlicht gebundeld is, snijdt een laserstraal van 100 watt door staal! Wanneer je je gedachten, je intentie kunt bundelen, krijgt je energie de kwaliteit van een laserstraal.

 

• Qi wordt vaak vertaald naar energie of vitaliteit.
  In deze context is Qi het mooist te definiëren als “hetgeen dat doet bewegen” of “het vermogen om dingen in beweging te zetten”.  Dus hoe meer Qi je tot je beschikking hebt, hoe groter je vermogen is om dingen te verzetten. Echter zonder Yi gaat de Qi niet stromen. Zonder intentie wordt je vermogen niet ingezet. Zonder focus is licht geen laser.

 

• Li wordt gedefinieerd als spier-energie of spierkracht.
  In iets ruimere zin is Li het lichaam. In de ruimste zin des woords is Li de fysieke werkelijkheid, de materie, de dingen. Volgens de Tai Chi principes beweeg je niet vanuit spierkracht, maar vanuit het richten van je energie. Je spieren gehoorzamen aan de richting van die energie en zorgen ervoor dat je in beweging komt.

 

Als canitrail- team stuur ik Quasar vanuit het principe van Yi-Qi-Li aan. Commando’s heeft mijn hond wel geleerd, maar vaak is het niet eens nodig. Na een kleine aarzeling in het begin reageert hij nu veel directer op het richten van mijn energie als op de woorden ‘link’/ ‘rechts’:) Woorden zijn iets van ons mensen, maar is een hond niet eigen. Hij/ zij zal daar veel meer moeite mee hebben.

Door deze drie interne coördinatoren bewust toe te voegen aan onze techniek, is er een mooie combinatie ontstaan van kracht vanuit zachtheid. Bijkomend voordeel is dat wij hierdoor tot op heden nog nooit blessures hebben opgelopen die gerelateerd zijn aan het cani-trailen.

Nieuwsgierig?
Stuur een mailtje naar canitrail@gmail.com en geef je op voor een van de komende verdiepingstrainingen “ Breng Yi-Qi-Li in je Canitrail team” in het seizoen 2018-2019 🙂

 

De komende dagen wordt het warm, echt warm…zelfs zo warm dat het ’s nachts nog maar nauwelijks afkoelt. De Hondenbescherming geeft een aantal belangrijke tips waarmee je rekening moet houden, want die warmte kan zelfs heel gevaarlijk voor je hond zijn.

Een advies is om vooral vroeg op pad te gaan met je hond omdat het dan nog fris is, liefst op koele zachte ondergrond, zoals in het bos. Dus niet op het wegdek, omdat deze nog lang warmte vasthoudt.  En dat hebben we de afgelopen twee weken fijn kunnen doen.

Maar nu koelt het ’s avonds en ’s nachts nog maar nauwelijks af, dus levert dat een extra risico op. Een hond verliest zijn warmte door te hijgen en via zijn voetzolen. Dat is veel minder effectief dan zweten bij mensen. Zij hebben het dus eerder te warm en raken eerder oververhit. Door op een warm wegdek te lopen kan je hond dus ook nog eens via de poten zijn warmte niet kwijt. Bedenk dat als het afgekoeld is ’s avonds naar 28 graden en jij langs een geasfalteerde weg loopt, hier dus een warmte vanaf komt die gelijk staat aan ongeveer 54,9 graden.

En dat vindt je hond niet prettig….KIJK!

Begin vorige week, op een zomerse avond, toen het nog niet zo extreem warm was ook behoorlijk geschrokken….Laat ik bij het het begin beginnen:

Op een zomerse avond rond 21:30 uur was het al aardig afgekoeld naar een 25 graden, was er een heerlijk briesje en wilde ik mijn hond Quasar na een hele dag hangen verwennen op een fijne ontspannen boswandeling in de buurt. Ik deed hem vanwege een onderzoek waarbij we zijn betrokken zijn hartslagmeter om, om hem onderweg te kunnen monitoren. En zo gingen we op pad voor een van zijn favoriete wandelingetjes. We staken de straat over en liepen de lange beboste laan in naar het losloop-bosje. Daar kan hij heerlijk rondsnuffelen, belangrijke plasjes achterlaten, lekkere geurspoortjes volgen en af en toe een andere hond ontmoeten. In de grafiek zie je dat er op sommige van die momenten zijn hartslag licht omhoog en weer omlaag ging:)

Uiteindelijk lopen we het bos uit om vervolgens aangelijnd ongeveer 600 meter in de schaduw langs het fietspad en de druk bezochte provinciale weg naar huis te kunnen lopen. Tot mijn schrik zie ik zijn hartslag steeds verder omhoog gaan, maar zie uiterlijk geen andere verschijnselen zoals meer hijgen of sloom worden wat duidt op oververhitting…maar toch zie ik zijn hartslag steeds verder stijgen richting de 190 bpm. Mijn bezorgdheid neemt toe terwijl we steeds dichter bij huis komen. Op de hartslagmeter zie ik bij de tuinpoort een hartslag van 197 bpm. We lopen meteen naar de vijver waar hij zoals wel vaker zijn voorpootjes over de rand in het water dompelt en begint hij het water te drinken. Ondertussen kijk ik deels naar z’n hartslag en deels naar z’n lichaamstaal. En dan zie ik dat zijn hartslag gelukkig heel snel omlaag gaat. Poeh 🙂

Het heeft er alle schijn van dat die ene 600 meter langs het asfalt ( en nog niet eens erop) intern enorm veel invloed heeft gehad. Voorlopig gaan wij niet meer in de buurt van druk bezochte wegen lopen omdat een afgekoelde avondlucht geen afgekoelde temperatuur laag bij de grond betekent. Beoordeel zelf  via Windfinder in hoeverre het bij jou in de buurt is afgekoeld en houd dat tegen dat wat we weten over hoe heet het asfalt dan is (zie plaatje)
Veel wijsheid de komende periode 🙂